De Poster Presentatie

Vandaag was het dan eindelijk zo ver! Na heel wat voorbereiding mocht Leola vandaag haar onderzoek presenteren door middel van een poster. Dit houd in dat je je poster met nog zo'n 300 andere mensen ophangt op een soort schoolborden in een grote zaal (zie foto's). Vervolgens ga je naast je poster staan en als mensen dan langskomen lopen en vragen hebben over je onderzoek licht je je onderzoek toe.

Na, voor de verandering eens, een lekkere en gezonde lunch genuttigd te hebben in het World Congres Center, frozen yoghurt ijs en vers gemaakte donuts te hebben gegeten, zijn we de poster gaan ophangen. Daarna zijn we kort langs andere posters gelopen. En wat een variatie aan posters; poster van stof, plastic en papier, poster van A4 formaat tot posters van 3 x A0, zwart-wit en kleur, poster met alleen maar tekst tot posters met een paar regels. Daarnaast viel op dat ongeveer 1/4 van de onderzoekers niet zijn komen opdagen om hun posters op te hangen, erg zonde!
Om 13:30 uur begon dan eindelijk de poster presentaties. Dit was een bijzondere ervaring aangezien Leola niet van te voren wist hoe het er precies ging uitzien. Het viel tegen hoeveel mensen interesse hadden in het onderzoek. dit kwam waarschijnlijk ook door de lage opkomst. Later hoorden we dat het vaak op zondag en maandag erg druk is, dinsdag wordt het al minder en woensdag erg rustig. Echter een cardioloog uit Minnesota bood wel meteen een onderzoeksplek aan om het onderzoek uit te breiden. Zeer gaaf! Aangezien Leola nog nooit eerder zo haar onderzoek had gepresenteerd was het erg verwarrend toen er plotseling een vrouw kwam die haar hand uit stak, zich voorstelde met haar voornaam en vervolgens haar mond hield. Wat ze wilde was onduidelijk. Achteraf bleek dat er twee beoordelaars waren, waaraan je je een korte samenvatting van de je onderzoek moest presenteren door middel van je poster. De eerste beoordeling was weinig geïnteresseerd, en snapte volgens mij het onderzoek ook niet. Met de tweede had ik een zeer leuk gesprek over het onderzoek, en zij zag duidelijk ook meer de klinische relevantie van het onderzoek. Ik ben benieuwd of ik hier nog wat over ga horen.
Na een uur bij de poster te hebben gestaan, gingen plotseling de grote lichten uit, en bleek de posterpresentaties klaar te zijn. Wij zijn daarna nog kort naar een sessie over de prevalentie van COPD in USA geweest.

Nog even kort, wist je dat...
- er bij het World Congres Center jassen met jongens rondlopen...
- deze jongens doorgaan voor security...
- we erachter zijn gekomen waarom je 's avonds niet over straat moet gaan...
- men het letterlijk neemt: God voor ons allen maar ieder voor zich...
- 's avonds na 19:00 uur de politie wordt vervangen door bedelende zwervers
- niet alle verliefde stellen in Atlanta naast elkaar kunnen zitten...
- vanwege de omvang er soms een stoel tussen moet staan...
- de auto's in Atlanta alleen van achteren geflitst kunnen worden...
- op de voorkant van de auto's geen nummerplaat is bevestigd...
- dit er heel kaal uitziet...
- 10% van de automobilisten in Atlanta geen roodlicht kennen...
- wij hier aardig aan gewend raken...
- de stoplichten voor voetgangers geen groen licht kent maar witte mannetjes...
- Leola nog steeds zegt dat het groen is...
- toothless praten zeer gebruikelijk is in Atlanta...
- servies hier heel erg duur is...
- we dan ook al 5 dagen met plastic bestek en van plastic borden eten in het hotel...
- we wel zeer te spreken zijn over het ontbijt van het hotel...
- we dit ook niet slecht vinden smaken als de lunch...
Zo dit waren de wist je datjes voor vandaag!

Morgen staat Fernbank museum of natural history op het programma.